Het ooit zo succesvolle transportbedrijf van Paul Keizer gaat failliet. Hij schaamt zich diep voor zijn familie. Om zijn vele schuldeisers snel te kunnen betalen besluit Keizer hasj te gaan vervoeren. Hij gaat werken voor een van Nederlands grootste drugsbaronnen, Charles Zwolsman.
De eerste transporten vanuit Noord Afrika verlopen goed en het geld stroomt binnen. Maar vanaf het moment dat Keizer de leugens van zijn opdrachtgever beu is en besluit voor eigen rekening drugs te smokkelen, begint de ellende. Keizer en zijn gezin worden bedreigd en geïntimideerd. Zelf wordt hij diverse keren zwaar mishandeld. Een nieuw transport wordt getipt bij justitie en Keizer loopt tegen de lamp.
Na Keizers arrestatie gaan de bedreigingen en intimidaties echter onverminderd door. Ten einde raad gaat hij in op de vraag van Justitie om informatie te geven over de drugsbende van Zwolsman. Keizer vooruitzicht: een nieuwe identiteit en financiële middelen. Maar als de wanhopige transporteur is leeggelopen trekken de opsporingsinstanties, lees de Staat der Nederlanden, hun handen van hem af. Paul Keizer staat er dan helemaal alleen voor. Hij ontvlucht Nederland. Vele jaren later moet hij nog iedere dag over zijn schouder kijken…
In Mijn allerlaatste drugstransport vertelt Paul Keizer hoe hij van alle kanten tegelijk is geplet. In zijn boek noemt hij het beestje bij zijn naam, en daar zal menigeen niet blij mee zijn. Paul Keizer: ‘Het maakt in dit land niet uit of je door de kat of door de hond wordt gebeten. De scheidslijn tussen boven- en onderwereld is flinterdun.’
Journalist Arno Ruitenbeek (1955) is al meer dan 25 jaar misdaadverslaggever. Hij schreef o.a. Je zult maar in hun schoenen staan en De koffer over twee geruchtmakende moordzaken. Voor Mijn allerlaatste drugstransport trok hij lange tijd met Paul Keizer op en sprak hij met betrokkenen.
Beoordelingen
Er zijn nog geen beoordelingen.